معنی از لهجه ها

ترنیم، تعبیر، لهجه

شما لهجه دارید: سفری طولانی در پیش دارید
با لهجه خارجی صحبت می کنید: مراقب سلامتیان باشید صحبت دیگران را با لهجه خارجی میشنوید: خبرهای خوش
شما به کلمات لهجه می دهید: تغییرات کلی در اطراف شما روی خواهد داد.
- کتاب سرزمین رویاها

لری

زبان، طرز سخن گفتن و تلفظ، شعبه ای از زبان، تلفظ واژه های یک زبان به شیوه خاص یک منطقه. [خوانش: (لَ جِ) [ع. لهجه] (اِ.)]

گویش

گویش

گویش، زبان، لسان، گفتار

زبان، لسان، جایگاه سخن از زبان

Akzent (m), Akzent, Betonen, Betonung (f), Ton (m), Dialekt (m), Mundart (f)

طرز سخن گفتن و تلفظ،
[قدیمی] زبان و لغتی که انسان با آن سخن می‌گوید، زبان،

خوش لهجه. [خوَش ْ / خُش ْ ل َ ج َ / ج ِ] (ص مرکب) خوش زبان. آنکه سخن وی آشکارا بود و در هم نباشد. آنکه سخنش بواسطه ٔ اداءخوب شیرین و مطبوع است. (ناظم الاطباء):
آب حیوانش ز منقار بلاغت می چکد
طوطی خوش لهجه یعنی کلک شکرخای تو.
حافظ.
ز چنگ زهره شنیدم که صبحدم می گفت
غلام حافظ خوش لهجه ٔ خوش آوازم.
حافظ.

ساقیان لهجه. [ن ِ ل َ ج َ / ج ِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) مطربان و مغنیان و آوازه خوانان. (ناظم الاطباء).

صراحت لهجه. [ص َ ح َ ت ِ ل َ ج َ / ج ِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) رک گوئی. بالصراحه. مقابل کنایه گوئی.

ها. (پیشوند) گاهی به معنی «وا» و «به » می آید: هاگرفتن = واگرفتن: گفت این خواری به خود ها نگیرم. (اسکندرنامه). قاتل عظیم بترسید و پشت ها داد. (اسکندرنامه). گفت برو بپرس که طفغاچ کدام است و دست او هاگیر. (اسکندرنامه).
وگر گوید بگیرم زلف و خالش
به کوتا هانگیری هاممالش.
|| گاه در بعضی لهجه ها در اول پاره ای افعال درآید و ظاهراً تغییری در معنی نمی دهد: هادادن: خدا وقتی هامیده وَر وَرِ جماران هم هامیده.

ها. (ق) (در تداول) آری، در مقابل نه: یا ها یا نه. نه ها، نه، نه. نه ها گفت نه نه، یعنی هیچ نگفت:
پریرویان مه سیما سلامی ها علیکی نه.

57